Etappe 12

Vanmorgen vertrokken we aan de kerk van Orgelet in een mysterieuze mist....

Maar al snel trok die op en maakte die plaats voor een zalig zonnetje. Wat deed dat deugd na 3 dagen regen!

Vandaag een heel mooie rit langs de Aine met zijn prachtig stuwmeer, het op één na grootste van Frankrijk. Geweldige stuwdammen volgden elkaar op. De rivier baant zich een weg langs hoge rotsformaties. Je zou denken dat je in Zwitserland bent.

Het hoogste punt van heel de 'groene route' bereikten we in Onoz, een heel mooi dorpje op 600 m hoogte.

Een picknick aan het kerkhof en een pannekoekje aan de oever van de Aine lieten zich smaken.

Het Ibishotel waar we deze nacht gaan slapen was iets moeilijker te vinden. De GPS herkende de straatnaam niet. Maar de locals wezen ons met plezier de juiste weg. Naast een péagestation slapen is weer eens iets anders.

Morgen een iets kortere route naar Villefontaine. Zo kunnen we eens wat langer slapen....

Etappe 12

Vanmorgen vertrokken we aan de kerk van Orgelet in een mysterieuze mist....

Maar al snel trok die op en maakte die plaats voor een zalig zonnetje. Wat deed dat deugd na 3 dagen regen!

Vandaag een heel mooie rit langs de Aine met zijn prachtig stuwmeer, het op één na grootste van Frankrijk. Geweldige stuwdammen volgden elkaar op. De rivier baant zich een weg langs hoge rotsformaties. Je zou denken dat je in Zwitserland bent.

Het hoogste punt van heel de 'groene route' bereikten we in Onoz, een heel mooi dorpje op 600 m hoogte.

Een picknick aan het kerkhof en een pannekoekje aan de oever van de Aine lieten zich smaken.

Het Ibishotel waar we deze nacht gaan slapen was iets moeilijker te vinden. De GPS herkende de straatnaam niet. Maar de locals wezen ons met plezier de juiste weg. Naast een péagestation slapen is weer eens iets anders.

Morgen een iets kortere route naar Villefontaine. Zo kunnen we eens wat langer slapen....

Etappe 11

Heel de nacht heeft het pijpenstelen geregend. We hoorden het water stromen door de dakgoot. Dus weer vertrokken met onze regenjassen aan. De beken en de rivieren konden het water amper slikken. Wel een indrukwekkende vertoning.

Vandaag heel wat hoogtemeters gedaan: 1118! Dat hebben we te danken aan de klim in Poligny tot 600 m hoogte aan een hellingsgraad van 6 %! Precies een klein Ventouxke! 

Door de mist hebben we helaas vele mooie uitzichten gemist. Toch hebben we geprobeerd er enkele op foto vast te leggen. 

Omdat we nergens een droge picknickplek vonden kozen we dan maar voor een schuurtje waar we rechtstaand aten. Soms heb je echt geen keuze! 

Maar gelukkige passeerden we niet veel later toch nog een gezellig restaurantje waar we welkom waren. Wat smaakten die warme choco en latte toch ! 

En ondertussen bleef het maar regenen. 

Met nieuwe moed reden we verder naar Orgelet met de wind in de rug ( toch iets dat meezat vandaag!)

Na een zalig ligbad met extra veel badschuim liggen we nu uitgeteld op ons bed te wachten op het avondeten en een heerlijk glaasje Jura wijn! 

Morgen volgen we voor een groot deel de Ain. Hopelijk een iets plattere rit?

Etappe 10

Deze ochtend vertrokken we in de regen...en ja, die bleef de hele dag duren. Maar echte coureurs laten zich niet kennen! Het was wel nat maar niet koud. 

Na 57 km passeerden we een restaurant in Marney. Daar konden we ons even opwarmen en dan ineens maar genieten van een heerlijke plat du jour! Het restaurant zat vol met mannen die ons vanonder hun zware wenkbrauwen aankeken met een blik van   'Wat komen die 2 dames hier doen? ' Ze waren duidelijk geen toeristen gewoon. 

De plat was lekker en goedkoop! Met de sla, kip en crème brulée nog in onze maag reden we moedig verder in de regen. 

Het landschap wordt nu groener en toont meer historische gebouwen. De dorpen worden groter, mooier en volgen vlugger op elkaar. Dat maakt de rit wat aangenamer. 

In Liesle zagen we restanten van de ronde van Frankrijk die hier 16 juli passeerde. Dat was een fotootje waard! 

In Arc -et - Senans werd in 1770 een fabriek gebouwd om zout te winnen. Er liepen heel wat toeristen rond maar wij moesten verder. Dan maar een snelle blik door de poort. 

Moe van de toch wel lange rit (106 km) genoten we des te meer van een heerlijke douche in onze gîte in Ecleux. 

Etappe 9

Heerlijk geslapen in Vittel met de ramen open. Toen we de gordijnen openschoven was dit ons panorama.

In tegenstelling tot wat de meteo voorspelde, leek het een zonnige dag te worden. 

Het landschap verandert geleidelijk aan en de wegen leiden ons nu meer door een bosrijk gebied met hier en daar nog een restant van de Romeinen.

Tijdens deze tocht wordt bevestigd dat er nog zottere mensen zijn dan wij!

Enkele dagen geleden ontmoetten we een Nederlander die van Amsterdam tot Rome reed om het kankerfonds te sponseren.

En zo kruisten we vandaag een Fransman die al lopend 600 km aflegt in 8 dagen, ook voor een goed doel...

Maar nog gekker zijn de fietsende Hollanders. Met meer dan 20 kg bagage rijden ze net zoals wij naar het zuiden en soms zelfs terug, en allemaal logeren ze op 'camping', weer of geen weer.

Vanmiddag is het dus beginnen regenen en schuilden we met enkele Hollanders onder een zeil van een campingbar. Best gezellig, maar zij moesten hun tentje nog opstellen in de regen terwijl wij naar een gezellige B&B reden.

En gezellig is het hier! Speciaal voor ons werd de houtoven aangestoken voor een authentieke pizza. Dat vroeg natuurlijk voor een glaasje ( allé, een flesje) echte champagne!

We gaan zeker goed slapen, en kijken al uit naar wat de dag van morgen brengt!